کد مطلب:35003 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:39

گنجینه پرسمان » اعتقادات

ايمان به معاد در ميان اقوام بعد از تاريخ چگونه بوده است؟

مدارك تاريخي نشان مي​دهد اقوامي كه در نقاط مختلف جهان مي​زيستند در اين اعتقاد مشترك بودند و غالباً عقيده محكمي به زندگي پس از مرگ داشتند، و براي آن تشريفاتي قائل بودند، هر چند معمولاً آن را با خرافاتي نيز آميخته بودند



الف ـ معاد در ميان مصريان قديم



«آلبرماله» در تاريخ خود در اين زمينه چنين آورده است



«مردم مصر بر اين عقيده بودند كه روح مرده از قبر جدا شده و در محضر خداوند بزرگ «آزيريس» حاضر مي​شود



هنگامي كه او را در محضر «احكم الحاكمين» «آزيريس» رهبري مي​كنند قلب او را در ميزان حقيقت مي​سنجد، روحي كه از حساب پاك بيرون آيد رهسپار باغي مي​شود كه حد بركتش در تصور نگنجد …



در كنار اموات، نامه​اي مي​گذاشتند كه در سفر به آن دنيا راهنماي آنها باشد، اين نامه عجيب و جالب جمله​هائي را در بر داشت كه مرده بايد در محضر خداوند بزرگ «آزيريس» بگويد تا ذمه​اش پاك شود.» (آلبرماله، تاريخ ملل شرق و يونان 1/74)



خلاصه اينكه مصريان بنا به گواهي تاريخشان اعتقاد عميقي به مسأله حيات بعد از مرگ داشتند، هر چند آن را با خرافات زيادي آميخته بودند، از جمله اينكه آنها بجاي گذاشتن ابزار و لوازم زندگي و مواد غذائي در قبرها، تصاوير و مجسمه​ها و نقّاشيهائي از آنها را در گورها مي​گذاشتند و معتقد بودند اين تصاوير و نقّاشيها مي​تواند جاي اصلي آن را بگيرد.



ب ـ «بابليها» يكي ديگر از اقوام متمدن پيشين بودند، آثاري كه از آنها باقيمانده نشان مي​دهد كه اعتقاد به زندگي پس از مرگ و معاد در ميان آنها راسخ بوده، به همين دليل به گفته بعضي از مورخان اجساد مردگان خود را در زير زمينهاي سقف​دار به خاك مي​سپردند، گرچه مرده​ها را موميائي نمي​كردند، ولي بعد از شستن، لباس خوب بر آنها مي​پوشاندند، و گونه​هايش را رنگين و مژگانش را سياه مي​كردند! و انگشترهائي بر انگشتان او مي​نهادند، و اگر مرده، زن بود شيشه​هاي عطر و شانه و گردها و روغنهاي آرايش، در گور او مي​گذاشتند، تا بوي خوش و زيبائي چهره خود را در جهان ديگر حفظ كند! (تاريخ ويل دورانت جلد اول، صفحه 283 (با تلخيص).)



ج ـ «سومريها» كه از اقوام متمدن باستاني ساكن جنوب عراق محسوب مي​شوند، به گفته «ويل دورانت» با مردگان خود مواد غذائي و ابزار آلاتي دفن مي​كردند.



باز «ويل دورانت» در اين زمينه مي​نويسد چون سومريها با مردگان خود خوراكيها و افزارهاي زندگي را در گور مي​نهادند مي​توان چنين فرض كرد كه به زندگي در سراي ديگر عقيده داشتند (تاريخ ويل دورانت جلد اول، صفحه 155).

---

پيام قرآن ج 5


ايت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران